Małoletni, zdrowy uczeń może uczestniczyć we wszystkich zajęciach, w życiu społeczności szkolnej, klasy (oddziału), we wszelkiego rodzaju aktywnościach szkolnych i pozaszkolnych. Przeszkodami mogą być: zwykłe szkolne zmęczenie, niechęć typu "nie lubię matematyki", "historia jest nudna", "nie rozumiem chemii" itp. Uczniowie zdrowi napotykają zazwyczaj przeszkody intelektualne, ekonomiczne (np. własny zapas pomocy szkolnych), problemy emocjonalne, trudności z koncentracją, problemy relacyjne, lęk i obawy przed złymi stopniami, niedobór snu, nadmierne korzystanie z urządzeń elektronicznych, presja rówieśnicza.
Ilość i jakość problemów i przeszkód szkolno-edukacyjnych gwałtownie wzrasta u uczniów chorujących na cukrzycę typu 1. Do zwykłych trudności i przeszkód, charakterystycznych dla uczniów zdrowych, dochodzą jeszcze problemy związane bezpośrednio i pośrednio z samą chorobą. Aby zrozumieć sytuację dziecka z cukrzycą w polskich placówkach oświatowych, najpierw koniczne jest zrozumienie samej choroby.
Osoby małoletnie, zaraz po rozpoznaniu cukrzycy typu 1, mają przed sobą ogromne wyzwania. Oprócz zwykłej, codziennej roli ucznia i licznych obowiązków szkolnych, małoletni diabetyk staje przed największym wyzwaniem swojego życia: ciągłej edukacji w zakresie własnej choroby, ciągłego jej monitorowania i nauki radzenia sobie z chorobą w sytuacjach, które dla przeciętnego, zdrowego ucznia nie stanowią nic nadzwyczajnego: np. szkolna aktywność psycho-fizyczna włącznie z sytuacjami stresowymi (sprawdziany, testy, konflikty rówieśnicze i z pedagogami), lekcje wychowania fizycznego, czy też wycieczki (wyjścia do kina, lub kilkudniowe do innych miejscowości). Dopóki małoletni uczeń-diabetyk nie nabierze odpowiednich nawyków, nie nauczy się samokontroli cukrzycy, bardzo często musi polegać na pomocy zewnętrznej: grona pedagogicznego, kolegów i koleżanek z klasy-oddziału, pielęgniarki lub higienistce szkolnej lub najczęściej - rodzica.
Autorka raportu:
mgr Barbara Kucharska
Edukator Zdrowotny, Fundator Założyciel Fundacji Diabeciaki
Cały raport można pobrać tutaj.