W "Pogadajmy o cukrzycy" ogarnęła nas cukromania! Do rozmowy o cukrzycy zaprosiliśmy Karolinę Klewaniec, autorkę bloga cukromania.pl i jednocześnie mamę Franka. Jednak nie obyło się bez małej niespodzianki. Do rozmowy dołączył 11 letni cukromaniak Franek, który opowiedział nam o swoim życiu z cukrzycą i celiakią. Rozmawialiśmy o problemach małych i dużych, dyskutowaliśmy o codzienności "słodkiego życia", o prowadzeniu bloga, o słodkich bajeczkach i książce "Cukrzyca typu 1. Rodzinny poradnik cukrzycowy". Wiele ciekawych informacji i mnóstwo pozytywnej energii prosto od Cukromaniakowej rodziny. Jeżeli nie widziałeś tego na żywo, koniecznie zobacz nagranie!Obecnie mierzę sam cukry. Podaję insulinę z konsultacją mamy. Szykuję sobie rzeczy do zmiany na przykład wkłucia czy sensorów. Obecnie mam e-lekcje i cały czas siedzę przy komputerze i mam podwyższone cukry, ale jak biegam z kolegami i spadnie mi cukier, to muszę wziąć glukozę i chwilę poczekać. Pompa insulinowa mi nie przeszkadza, zapominam o tym, że jest. Czuję się jak normalne dziecko. Noszę ją w saszetkach na pasie - opowiada Franek.
Karolina Klewaniec jest mamą Franka, który od 2 roku życia ma zdiagnozowaną cukrzycę typu 1, a w wieku 7 lat wykryto u niego chorobę trzewną (celiakię). Karolina jest edukatorem społecznym, ale również doświadczonym szkoleniowcem z 15 letnim stażem w szkoleniach prowadzonych w języku polskim i angielskim. Z aktywności życiowej czerpie mnóstwo energii, radości i satysfakcji. Jej celem jest pomoc młodym diabetykom, aby ci mogli bezpiecznie i normalnie funkcjonować w społeczeństwie.
Celiakia jest sporym utrudnieniem, mimo że efekty diety bezglutenowej widzimy. Franek w końcu zaczął rosnąć, zaczął przybierać na wadze. Od momentu wprowadzenia diety bezglutenowej wystrzelił w górę i goni rówieśników, jeżeli chodzi o wzrost, mimo, że z natury jest drobnym dzieckiem. Celiakia dołożyła nam bardziej do kotła niż cukrzyca, chociażby dlatego, że Franek nie pamięta życia przed cukrzycą. Franek nie miał poczucia straty, poczucia żalu do choroby, do życia, jak po tym, jak zdiagnozowano celiakię. Wtedy praktycznie z dnia na dzień odstawiliśmy produkty glutenowe i wprowadziliśmy nowe żywienie. A w przypadku rodzica, który jeszcze nie wie, co to za produkty są i gdzie ich szukać, jak sobie poradzić, to jest bardzo duże wyzwanie - wyjaśnia Karolina Klewaniec.
Karolina blogerką została z miłości do pisania i chęci dzielenia się swoją wiedzą, doświadczeniem, podejściem do życia oraz pasją. Na blogu chce pokazywać jaki jest jej rodzinny, wypracowany przez lata sposób radzenia sobie w życiu z chorobami przewlekłymi. Blog to swego rodzaju osobisty pamiętnik, w którym do tej pory zanotowano aż 7 lat życia z cukrzycą i celiakią.
Bardzo nie chciałam prowadzić bloga. Właściwie to nawet nie był mój pomysł. Była taka sytuacja, gdzie bardzo dużo znajomych i bliskich nam osób pomogło nam zakupić sensory, pakiet startowy w ramach wsparcia, jak Franio był mały. Poczułam się jakoś zobligowana żeby te wszystkie osoby zobaczyły, że miały realny wpływ na nasze życie. Chciałam pokazać, że życie z cukrzycą, nawet jak się ma super sprzęt, to i tak nie da się uwolnić od tej choroby. Cukromania powstała właśnie po to, żeby pokazać tym ludziom jak technologia, sprzęt może wpłynąć na jakość życia dziecka i całej rodziny. Później tak to mnie wciągnęło, że zaczęłam traktować to jako taki pamiętnik. Jest tam dużo zapisów osobistych, w formie pamiętnika, wydarzeń przełomowych. Myślę, że jest fajna pamiątka - mówi Karolina Klewaniec.
Karolina Klewaniec napisała książkę "Cukrzyca typu 1. Rodzinny poradnik cukrzycowy", która powstała we współpracy z wybitnym diabetologiem prof. dr hab. n. med. Przemysławą Jarosz-Chobot i została wydana przez Wydawnictwo PZWL. Książka to poradnik edukujący nie tylko rodziców i dziecko, ale też najbliższe otoczenie, w którym funkcjonuje mały diabetyk. Książka jest przydatna również dla edukatorów diabetologicznych jako polecenie źródła wiedzy dla rodzin z problemem cukrzycy typu 1.
Masz swoją opinię na ten temat? Tu jest miejsce, gdzie możesz ją wyrazić! Pisz, komentuj i dyskutuj. Pamiętaj o tym, że nie będą tolerowane niecenzuralne wypowiedzi i wulgaryzmy.
