Pamiętam bardzo dobrze swoje pierwsze kroki w słodkim świecie. Wiele pytań i niestety mało odpowiedzi. Albo i te odpowiedzi były, tylko ja ich nie rozumiałem? Nie ważne. Pamiętam jednak, że pytaniem, które najbardziej mnie intrygowało było to, ile węglowodanów powinienem spożywać w ciągu dnia? Dlaczego się nad tym zastanawiałem?Odpowiedź jest prosta. W szpitalu zostałem nauczony, że powinienem przyjmować stałe dawki insuliny. Dlatego chciałem wyliczyć sobie moje dzienne zapotrzebowanie na węglowodany dla każdego posiłku oraz analogicznie, odpowiednią dawkę insuliny. I zrobiłem to. W ten sposób zamiast dobierać dawkę insuliny do spożywanego posiłku, robiłem zupełnie odwrotnie. Dobierałem ilość posiłku do dawki insuliny. Muszę przyznać, że ten system się sprawdzał.
Z racji tego, że posiłki oraz dawka insuliny były mniej więcej jednakowych rozmiarów każdego dnia, mój cukier był naprawdę ustabilizowany. Unikałem dzięki temu dojadania pomiędzy posiłkami oraz, co bardzo ważne, starałem się jeść rzeczy o niskim indeksie oraz niskiej zawartości węglowodanów. Jest to świetne rozwiązanie dla wszystkich, którzy mają problemy z tyciem, bo po prostu pozwala kontrolować ilość spożywanego jedzenia. Oczywiście wymaga to od chorego dużo dyscypliny i samozaparcia, ale warto spróbować.
Sposób obliczania zapotrzebowania na kalorie i węglowodany.
Na początek należy pamiętać, że zapotrzebowanie na kalorie powinno ustalać się indywidualnie przy udziale dietetyczki. Przedstawiam tutaj przykładowy sposób obliczania zapotrzebowania.
Ilość kalorii diety cukrzycowej ustala się na podstawie wielu czynników, takich jak masa ciała, aktywność fizyczna, rodzaj wykonywanej pracy itp.
W przybliżeniu można przyjąć, że dobowe wartości energetyczne przedstawiają się następująco:
- 30 kcal na 1 kilogram masy ciała
Dla osoby z prawidłową masą ciała, pracującej umysłowo, nie pracującej lub wykonującej lekką pracę fizyczną, np. urzędnik lub informatyk.
- 35 kcal na 1 kilogram masy ciała
Dla osoby z prawidłową masą ciała, wykonującej lekką pracę fizyczną, aktywnej ruchowo i prowadzącej ćwiczenia fizyczne.
- 40 kcal na 1 kilogram masy ciała
Dla osoby wykonującej ciężką pracę fizyczną jak rolnik czy murarz.
Mężczyzna chory na cukrzycę, ważący 74 kg, mający 184 wzrostu, pracujący umysłowo i uprawiający sport (35 kcal). Najpierw musimy sprawdzić, czy jego masa ciała jest odpowiednia.
BMI = kg/m2 = 74/1,84*1,84= 21,89
Według tabeli prawidłowe BMI mieści się w przedziale 20-25, więc mężczyzna ma prawidłową wagę.
Zatem jego dzienne zapotrzebowanie będzie wynosić 35 kcal * 74 = 2590 kcal
Przy takiej dziennej dawce kalorii jego waga nie zmieni się.
Jeśli taka osoba miała by nadwagę i spożywała by wyliczoną przez nas ilość kalorii jej waga również nie zmieniłaby się. Wtedy należy ograniczyć ilość przyjmowanych kalorii, jednak tę kwestię ustala dietetyk.
Węglowodany według różnych źródeł powinny stanowić około 50%-60% przyjmowanych kalorii. Niektóre źródła mówią nawet, że dla cukrzyków powinno to być nawet 45%. Jednak tą ilość powinno ustalać się na podobnych zasadach co zapotrzebowanie na kalorie, zależnie od aktywności fizycznej, pracy itp.
Jak wiadomo 1g węglowodanów to 4 kcal.
Dlatego 2590 * 0,55 = 1424,5 - obliczamy jaka część zapotrzebowania to węglowodany.
Teraz przeliczamy na gramy - 1424,5 / 4 = 356 gram, czyli jakieś 35,6 wymienników na dobę.
W ten sposób wyliczyliśmy, że nasz 74 kilogramowy mężczyzna uprawiający sport powinien jeść około 35 WW na dobę.
Oto i prosty sposób na wyliczenie naszego zapotrzebowania na kalorie i węglowodany w cukrzycy. Mam nadzieję, że się komuś przyda.
Pozdrawiam,
Albert Czajkowski
Cukrzyca - blog diabetyka
Na podstawie "Cukrzyca typu 2 - leczenie dietą"
Masz swoją opinię na ten temat? Tu jest miejsce, gdzie możesz ją wyrazić! Pisz, komentuj i dyskutuj. Pamiętaj o tym, że nie będą tolerowane niecenzuralne wypowiedzi i wulgaryzmy.
