![](grafika/onet.gif)
Około 500 tys. ton cebuli jest corocznie wyrzucanych w krajach Unii Europejskiej. Największymi producentami i zarazem krajami obarczonymi nadmiarem tego warzywa są Hiszpania, Holandia i Wlk. Brytania, gdzie gnijąca niewymiarowa (zbyt duża lub zbyt mała) cebula zaczyna zatruwać środowisko. Dodatkowym problemem są odpadki cebuli pochodzące z jej przerobu - łuski, fragmenty korzeniowe i pierwsza, odrzucana przez maszyny warstwa tzw. łupiny.
Zespół naukowców z hiszpańskiego Universidad Autónoma de Madrid i brytyjskiego Cranfield University zajął się problemem pozyskiwania użytecznych substancji z odpadowej cebuli. W wyniku badań stwierdzono, że brązowa łuska z cebuli jest bogatym źródłem łatwo przyswajalnych włókien roślinnych i związków fenolowych jak kwercetyna oraz bioflawonoidów.
![]() ![]() |
Związki fenolowe wspomagają leczenie choroby wieńcowej i mają własności zmniejszające ryzyko raka. Wysoki poziom tych związków w łusce i łupinach z cebuli powoduje, iż części te mają także własności antyoksydacyjne.
![](pliki/artykuly/cebula.jpg)
Badania wykazują także, iż wewnętrzne części cebuli są bogate we fruktany oraz związki siarkowe. Fruktany są prebiotykami, cukrami ułatwiającymi rozwój korzystnej flory bakteryjnej w jelicie grubym. Związki siarkowe utrudniają osadzanie się płytek cholesterolowych, ułatwiając przepływ krwi przez naczynie krwionośne i wspomagają system krążenia. Mają też właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne.
Naukowcy postulują oddzielanie części cebul w procesie produkcji przemysłowej i zbieranie nadmiarowych bądź niewymiarowych warzyw. Ich zdaniem mogą one po odpowiednim przerobie stać się źródłem leków OTC lub dodatków żywieniowych ułatwiających zachowanie zdrowia.
Foto: akten.com.pl