Nagłe zatrzymanie krążenia - statystyki
Zgodnie z danymi Europejskiej Rady Resuscytacji, każdego roku do nagłego zatrzymania krążenia dochodzi u 400 tys. mieszkańców naszego kontynentu. W zdecydowanej większości są to przypadki pozaszpitalnego zatrzymania krążenia, które zdarzają się w domu, w miejscu pracy, na ulicy. Czas oczekiwania na przyjazd zespołu ratownictwa medycznego to zazwyczaj kilka, a czasem nawet kilkanaście minut. To, czy w tym czasie pacjentowi zostanie udzielona odpowiednia pomoc, może zadecydować o jego dalszym rokowaniu. Błyskawiczne podjęcie resuscytacji przez świadków zdarzenia może nawet 2-3 krotnie zwiększyć szansę poszkodowanego na przeżycie.Czym jest nzk
NZK, czyli nagłe zatrzymanie krążenia jest stanem, w którym upośledzona zostaje czynność skurczowa serca, w wyniku czego dochodzi do zatrzymania krążenia krwi. Stan taki prowadzi nieuchronnie do uszkodzenia mózgu i innych narządów wskutek niedotlenienia, a w konsekwencji do śmierci.Organem, który jest najbardziej wrażliwy na niedotlenienie niewątpliwie jest mózg. Już po 4 minutach od ustania przepływu krwi dochodzi do trwałych zmian w oun. To pokazuje jak ogromne znaczenie ma szybkie rozpoczęcie czynności resuscytacyjnych.
Jak rozpoznać nzk i udzielić prawidłowej pierwszej pomocy
W trakcie nzk dochodzi do:
- utraty przytomności, którą charakteryzuje brak reakcji poszkodowanego na bodźce zewnętrzne
- brak wyczuwalnego oddechu lub tzw. oddech agonalny
Aby prawidłowo ocenić oddech poszkodowanego, należy ułożyć poszkodowanego na plecach i udrożnić jego drogi oddechowe, poprzez umieszczenie naszej dłoni na jego czole i delikatnie odgięcie głowy do tyłu oraz umieszczenie opuszków palców drugiej dłoni pod żuchwą i delikatne jej uniesienie.
Następnie pochylamy nasz policzek nad twarz poszkodowanego i korzystając z zasady "widzę, słyszę, czuję", w ciągu 10 sekund oceniamy oddech poszkodowanego. Jednocześnie obserwujemy ruchy klatki piersiowej. Należy mieć na uwadze, że w ciągu pierwszych minut zatrzymania krążenia u poszkodowanego może wystąpić tzw. oddech agonalny czyli głośne, powolne, nieregularne westchnienia. W tej sytuacji od razu przystępujemy do czynności resuscytacyjnych.
Gdy chory nie reaguje i nie oddycha prawidłowo - należy niezwłocznie wezwać Zespół Ratownictwa Medycznego (999 lub 112). Najnowsze wytyczne podkreślają szczególną rolę dyspozytora medycznego odbierającego zgłoszenie, który wspiera udzielającego pomocy w rozpoznaniu NZK, prowadzeniu RKO oraz zlokalizowaniu najbliższego AED.
Resuscytację prowadzimy w stosunku 30:2 (30 uciśnięć klatki piersiowej do 2 oddechów ratunkowych). Jeśli nie potrafisz lub nie jesteś przeszkolony w wykonywaniu efektywnych oddechów ratowniczych wykonuj wyłączne uciskanie klatki piersiowej).
Niezwykle istotne jest, aby uciśnięcia klatki piersiowej były efektywne. Aby zapewnić wysokiej jakości uciskanie klatki piersiowej trzeba pamiętać o zachowaniu kilku ważnych zasad:
- należy uklęknąć z boku poszkodowanego i splecione dłonie ułożyć na środku klatki piersiowej poszkodowanego
- ramiona muszą być wyprostowane w stawach łokciowych i ułożone prostopadle do klatki piersiowej
- uciśnięcia wykonujemy na głębokość ok 5 cm z częstością 100/min
Resuscytację prowadzimy do momentu:
- przybycia na miejsce zdarzenia profesjonalnej pomocy
- odzyskania przez poszkodowanego spontanicznego
- oddechu wyczerpania sił ratownika.
Masz swoją opinię na ten temat? Tu jest miejsce, gdzie możesz ją wyrazić! Pisz, komentuj i dyskutuj. Pamiętaj o tym, że nie będą tolerowane niecenzuralne wypowiedzi i wulgaryzmy.
