Zmodyfikowane białko, które pomoże leczyć poważne powikłanie cukrzycy, jakim jest utrudnione gojenie ran, stworzyli naukowcy z Korei Południowej. Informację na ten temat zamieszcza pismo "Proceedings of the National Academy of Sciences".
Zbyt wysoki poziom glukozy we krwi, typowy dla osób chorych na cukrzycę, prowadzi do wielu poważnych komplikacji zdrowotnych, m.in. znacznie spowalnia naprawę uszkodzonych tkanek. Rany stają się przez to bardziej podatne na zakażenie i ropieją. Najbardziej niebezpieczne dla cukrzyków są rany i owrzodzenia na stopach, które mogą stać się nawet przyczyną amputacji kończyny.
Podstawową przyczyną zaburzeń w gojeniu ran u osób chorych na cukrzycę są uszkodzenia drobnych obwodowych naczyń krwionośnych (tzw. mikroangiopatia). A ponieważ prawidłowo funkcjonujące naczynia zapewniają ranie stały dopływ komórek odporności i związków kluczowych w procesach gojenia, naukowcy już wcześniej wysunęli hipotezę, że pobudzając wzrost nowych naczyń można by przyspieszyć naprawę tkanek.
Zespół naukowców z Koreańskiego Zaawansowanego Instytutu Nauki i Technologii w Daejeon postanowił wykorzystać w tym celu jedno z dwóch białek odgrywających ważną rolę w procesie wzrostu nowych naczyń krwionośnych, czyli w procesie angiogenezy. Chodzi o angiopoetynę-1.
Dzięki metodom inżynierii genetycznej naukowcy uzyskali nową, bardziej stabilną i rozpuszczalną w wodzie, wersję naturalnej angiopoetyny-1. Jest to chimera angiopoetyny-1 z fragmentem białka macierzy tkanki chrzęstnej - tzw. COMP.
Następnie sprawdzali wpływ nowego białka na proces gojenia ran u myszy z cukrzycą. W tym celu zrobili gryzoniom głębokie ranki po grzbietowej części ogonka, a 12 godzin później rozpoczęli regularne wstrzykiwanie genu kodującego chimerę COMP-Ang1. Nośnikiem genu był materiał genetyczny jednego z wirusów. W ramach kontroli część myszy otrzymywała zastrzyki z genem kodującym inne białko.
U myszy, którym wstrzykiwano gen dla białka COMP-Ang1, zagęszczenie naczyń krwionośnych wokół uszkodzonej tkanki było większe, rany szybciej się zarastały, a skóra na ogonku szybciej regenerowała.
Podobne efekty dawało też powierzchniowe zastosowanie białka COMP- Ang1. Codzienne nakładanie takiego preparatu na rany pobudzało proces gojenia równie skutecznie co zastrzyki.
Zdaniem badaczy, wyniki te dowodzą, że pobudzając wzrost nowych naczyń krwionośnych i limfatycznych oraz nasilając przepływ krwi w ranie, białko COMP-Ang1 przyspiesza procesy gojenia ran.
Naukowcy nie zaobserwowali, aby zastosowana przez nich terapia dawała jakieś niepożądane skutki uboczne u gryzoni.
Teraz pracują nad ludzką wersją chimery angiopoetyny-1, by móc ją zastosować w celach leczniczych u pacjentów.
Cukrzyca a gojenie ran - jak je wspomóc?