DRODZY CZYTELNICY
Samokontrola i edukacja - są to sprawy, które interesują nas nieustannie, a które czasem spychamy na drugi plan. Dlaczego? Być może winna jest rutyna, a być może pogłębianie wiedzy o reakcjach własnego ciała i skutkach drobnych wydawałoby się zaniedbań, może odrobinę przerażać. Niektórym jednak wiedza jest potrzebna jak tlen - przykładem są uczestnicy DiabWeeku, którzy na wspólnym terapeutycznym wyjeździe zastosowali system ciągłego monitorowania glikemii i podzielili się z lekarzami, edukatorami oraz sobą nawzajem zdobytymi doświadczeniami.
Osoby związane z diabetologią uczulają, żeby nie popadać nigdy w terapeutyczne samozadowolenie - zdobyta niegdyś wiedza często zaciera się w pamięci, a obcowanie z cukrzycą dzień po dniu, rok po roku prowadzi czasami do nonszalancji. Przykładem na to jest np. niezmienianie jednorazowych igieł i wielokrotne iniekcje tępymi narzędziami (o skutkach takiego działania można przeczytać w ABC insulinoterapii).
W tym numerze kontynuujemy także temat przechodzenia pacjenta pediatrycznego pod opiekę internisty diabetologa, a także przypominamy, że aktywność fizyczna to podstawa zdrowego trybu życia dorosłych i dzieci. Owocnej lektury!
Redakcja
Chcesz dostać DIABETYKA do domu? Zaprenumeruj!
Okładka:
)
(kliknij, aby powiększyć okładkę)
Cena: 5,40 zł (w tym 8% VAT)
- Pod lupą
Problematyczny transfer - spojrzenie pediatry
- Pediatryczne zespoły terapeutyczne charakteryzuje holistyczne podejście do pacjenta. Lekarz, pielęgniarka edukacyjna, dietetyk oraz psycholog są dostępni w każdej chwili i służą swoją wiedzą i doświadczeniem. Rodzice i dziecko mogą przedyskutować z zespołem leczącym dotychczasową terapię w celu podjęcia dalszych decyzji terapeutycznych. Ten rozłożysty płaszcz opieki, określany przez niektórych "nadopiekuńczością", kończy się wraz z ukończeniem przez dziecko 18 lat transferem do poradni diabetologicznej dla dorosłych.
Przejście pod opiekę internistyczną często nie jest łatwe dla młodej osoby z cukrzycą. Problemy zaczynają się już przy próbach zapisu do poradni. Okazuje się, że zapisywać się trzeba z wielomiesięcznym wyprzedzeniem. Poradnie zwykle zapełniają starsi pacjenci z typem 2 cukrzycy. Pojawia się nowy lekarz diabetolog. Wizyta często jest dość krótka i nie ma zbyt wiele czasu na rozmowę. Nie ma też podpory rodziców. Lekarz wymaga od młodego człowieka samodzielności i odpowiedzialności. Niestety, nie każdy osiemnastolatek jest już w pełni dorosły.
- Pod lupą
Dlaczego brakuje insulin?
- Problemy z niedoborami leków w polskich aptekach, spowodowane nadmiernym eksportem równoległym, pojawiały się sporadycznie już od jakiegoś czasu - najczęściej dotyczyły jednak bardzo rzadkich preparatów, przez co nie zwracały uwagi mediów. Eksperci ostrzegali już od dawna, że regulacje zaproponowane w nowej ustawie o refundacji mogą znacznie nasilić to zjawisko. Jako największe zagrożenie wskazywano obniżenie marży hurtowni farmaceutycznych na leki refundowane z 8,4% na 5%. W sytuacji, gdy ich sprzedaż stanowiła ok. 50% obrotu polskich dystrybutorów, tak drastyczne obniżenie marży mocno ograniczyło ich przychody. W rezultacie po 1 stycznia większość hurtowni postanowiła przekierować swoją działalność w większym stopniu na eksport równoległy, który zapewniał większy zysk. Zamiast sprzedawać leki do polskich aptek, dystrybutorzy zaczęli je wysyłać za granicę. Według ekspertów w tym właśnie tkwi przyczyna niedoborów najpopularniejszych insulin w aptekach.
- Rozważania o cukrzycy
Cukrzyca i menopauza
- Pierwsze objawy menopauzy pojawiają się u pań między 44. i 56. rokiem życia (średnio w 47.) i trwają zwykle około 4 lat. Wśród kobiet z cukrzycą zaobserwowano pewne różnice w czasie występowania pierwszych symptomów. U pań z cukrzycą typu 1 menopauza może pojawiać się wcześniej, natomiast u tych z cukrzycą typu 2 nieco później. Cukrzycy typu 2 zwykle towarzyszy nadwaga lub otyłość - wyniki badań dowodzą, że poziom estrogenu spada wolniej u kobiet otyłych niż u tych z normalną i niską masą ciała.
W wyniku niedoboru hormonów zwalnia przemiana materii i pojawiają się uderzenia gorąca, poty nocne, kołatanie serca, gwałtowne zmiany nastroju, suchość pochwy. Niedobór estrogenów jest także odpowiedzialny za utratę masy kostnej, prowadzącą do osteoporozy. Szacuje się, że na dolegliwości okresu przekwitania cierpi aż 50-85% wszystkich kobiet.
- ABC insulinoterapii
Igła bez haka
- Naprzemienne wbijanie igły w skórę i wyjmowanie jej powoduje stopniową zmianę kształtu igły po każdym wkłuciu. Za każdym razem jej ostrze zagina się bardziej. Powstający na końcu igły - na ostrzu - haczyk powoduje opór skóry. Już po pierwszym zastosowaniu silikonowa powłoka ulega zużyciu. Zatem dodatkowo pojawia się większy opór podczas wbijania igły. Pacjent odczuwa duży dyskomfort i ból wraz z początkiem iniekcji i jej zakończeniem. Bywa również, że zniechęca się do kolejnych wstrzyknięć. (...) Nowa igła nie powoduje bólu, wbijana jest pod skórę sprawnie i szybko. Zdarza się, że pacjent, który używa igieł wielokrotnie, kręci igłą tuż przed jej wyciągnięciem. Wyrobiony już haczyk może powodować nadszarpnięcie naczynia krwionośnego, co w konsekwencji prowadzi do wylewu podskórnego. Objawia się to mikrourazem, wynaczynieniem krwi i widocznymi, podskórnymi krwiakami. W miejsce z wynaczynioną krwią nie można już wykonać kolejnego wstrzyknięcia.
- Warto wiedzieć
Wzorcowy talerz diabetyka
- Na początku należy sprostować mylne określenie "dieta cukrzycowa", którym najczęściej posługuje się osoba, u której rozpoznano cukrzycę. Dieta to specyficzny sposób odżywiania stosowany przez określony czas w celu osiągnięcia pożądanego efektu (np. leczenia dietetycznego stanów biegunkowych czy chronicznych zaparć, poprawienia profilu lipidowego, redukcji nadmiernej masy ciała, poprawienia funkcji nerek czy wątroby, itd.). Wystąpienie cukrzycy wymaga zmiany sposobu odżywiania na stałe, a nie tylko na jakiś czas, ponieważ jest to zespół zaburzeń metabolicznych, które będą nam towarzyszyć do końca życia. (...)
Tempo wzrostu glikemii po spożyciu różnych produktów jest zróżnicowane, podobnie jak inny jest proces ich trawienia. Najszybciej, niekiedy bardzo gwałtownie, wzrasta stężenie glukozy we krwi po zjedzeniu produktów węglowodanowych, zwłaszcza tych zawierających cukry proste - przewidywany wzrost glikemii następuje po ok. 0,5 - 1,5 godzinie. Zupełnie inaczej jest po zjedzeniu posiłku zawierającego białko i tłuszcz - poziom glukozy wzrasta dłużej i łagodniej, średnio od ok. 2 do 6 godzin.
Spis treści
Felieton
2 Przez bardzo małe "a"
Poczytalnia
3 Papierosy w starszym wieku
Lepsza kontrola - mocniejsze serce
4 PsInka Inka zostaje diabdogiem (3)
Otyłość sprzyja wystąpieniu otępienia umysłowego
Niezwykli zwykli ludzie
6 Modlitwa w drodze
Diabetyk poleca
8 Tydzień z sensorem
Pod lupą
12 Problematyczny transfer - spojrzenie pediatry
15 Dlaczego brakuje insulin?
Rozważania o cukrzycy
18 Cukrzyca i menopauza
22 Nowości technologiczne w leczeniu cukrzycy
ABC insulinoterapii
26 Igła bez haka
Lekarz Odpowiada
28 Pomoc przy neuropatii cukrzycowej
Zdrowo Żywieniowo
30 Dieta śródziemnomorska przy nadwadze i otyłości
34 Przepisy kulinarne
Warto wiedzieć
36 Kardiomiopatia cukrzycowa
38 Wzorcowy talerz diabetyka
Aktywy Styl
42 Moje dziecko woli sport
45 Prenumerata
46 Apteki
48 Roz(g)rywka
Zapraszamy na naszą stronę: www.diabetyk.pl
Masz swoją opinię na ten temat? Tu jest miejsce, gdzie możesz ją wyrazić! Pisz, komentuj i dyskutuj. Pamiętaj o tym, że nie będą tolerowane niecenzuralne wypowiedzi i wulgaryzmy.
