Pochodne sulfonylomocznika są stosowane w leczeniu cukrzycy typu II. Pobudzają wydzielanie insuliny przez komórki ß trzustki, zwiększają wrażliwość komórek na działanie insuliny oraz nasilają transport węglowodanów do tkanki tłuszczowej i mięśni.
Chorzy na cukrzycę ze szczególnym wariantem jednego z genów lepiej reagują na leczenie pochodnymi sulfonylomocznika |
Jak się okazało, gen CYP2C9 odpowiada za wytwarzanie enzymu, który rozkłada pochodne sulfonylomocznika w wątrobie. Specyficzny wariant genu sprawia, że enzym jest mniej aktywny, dzięki czemu organizm lepiej reaguje na lek.
Wyniki badań mogą się przyczynić do bardziej efektywnego wykorzystania środków przeznaczanych na leczenie - dzięki lepszemu dopasowaniu terapii do pacjenta.
Foto: www.sxc.hu