Nauczyciele uczący dzieci z cukrzycą szybko przekonują się, że opieka nad nimi niewiele różni się od kształcenia dzieci zdrowych. U młodszych dzieci potrzebna jest uważniejsza obserwacja, a niekiedy pomoc w rutynowych działaniach: mierzeniu cukru, podawaniu insuliny. Zauważają również, że młodzi diabetycy najczęściej wykazują znacznie większą odpowiedzialność niż ich zdrowi rówieśnicy, co jest związane ze znacznie większą ilością i charakterem obowiązków, jakim muszą sprostać.
Nie należy obawiać się również, że odstępstwa od dyscypliny na rzecz dziecka z cukrzycą będą przez nie nadużywane lub wpłyną negatywnie na zachowanie innych dzieci w klasie. Uczeń z cukrzycą ma bezwzględne prawo dostępu do płynów i zjedzenia przekąski, również podczas lekcji. Nie wolno również ograniczać mu dostępu do toalety, ponieważ może to mieć poważne konsekwencje. Dzięki odpowiedniemu omówieniu problemu cukrzycy podczas godziny wychowawczej, inni uczniowie szybko przyzwyczajają się i rozumieją, że pewne przywileje wynikają z charakteru choroby, i nie starają się naśladować kolegi z cukrzycą.
Tekst: Barbara Leszczyńska, Magdalena Chomka
Konsultacja medyczna: dr Maria Lipka
Przy opracowaniu wydania specjalnego "Naucz swego Nauczyciela" wykorzystano materiały New York State Department of Health "Diabetes In Children - A Resource Guide For Schools" oraz U.S. Department of Health and Human Services "Helping the Student with Diabetes Succeed - A Guide for School Personnel".
Tekst zamieszczono za zgodą Redakcji Magazynu "PEN".