Charakterystyka choroby
Większość odnotowanych przypadków przełyku Barretta było wynikiem komplikacji po refluksie. W wyniku systematycznego cofania się treści żołądkowych do przełyku, powtarzającego się wiele lat, pojawia się w nim chroniczny stan zapalny. Płaski nabłonek pokrywający ściany przełyku zmienia swoją strukturę, upodabniając się do walcowatego nabłonka występującego w żołądku. Skutkuje to przemieszczeniem granicy pomiędzy nabłonkami, w okolicę połączenia przełyku z żołądkiem. Jest to bardzo groźna sytuacja, w nowopowstałych komórkach walcowatych często pojawiają się zmiany nowotworowe. Mało tego, w przypadku przekształcenia przełyku Barretta w nowotwór śmiertelność wynosi ponad 90%. Badania epidemiologiczne wykazały, że choroba najczęściej dotyka mężczyzn wywodzących się z rasy kaukaskiej. Osoby zmagające się z tą chorobą są też częściej narażone na wystąpienie nowotworu żołądka, jelit i przełyku - nawet kilkadziesiąt razy bardziej niż osoby zdrowe.
Problem z diagnostyką
Przełyk Baretta to bardzo przewrotna choroba, która w przypadku 4/5 części chorych nie wykazuje dodatkowych symptomów. Większość objawów, jak kwaśny posmak w ustach, pieczenie w przełyku i ból za mostkiem, można przypisać zwykłej zgadze. W skrajnych sytuacjach dochodzi do krwawych torsji oraz biegunek. Lekarze badając pacjentów zazwyczaj diagnozują tylko chorobę refluksową, nie zlecając dodatkowych badań. Natomiast aby upewnić się, że pacjent cierpi na przełyk Baretta niezbędne jest wykonanie gastroskopii. Niestety jest ona zlecana wyłącznie w przypadku poważnych i nawracających problemów z układem pokarmowym.
Leczenie przełyku Barretta
Po zdiagnozowaniu jednostki chorobowej lekarz zleci terapię adekwatną do stanu zdrowia pacjenta. Przeważnie towarzyszy jej także leczenie refluksu, nierzadko wymagana jest interwencja chirurgiczna. Jednak w przypadku każdej kuracji niezbędne jest wykonanie badania endoskopowego, w celu pobrania fragmentu zmienionego nabłonka. Tylko wówczas można sprawdzić czy w komórkach nie nastąpiły zmiany nowotworowe.
Na początku leczenia stosowana jest terapia farmakologiczna. Polega ona na podawaniu choremu inhibitorów pompy proteinowych, które zmniejszają ilość wydzielanych kwasów żołądkowych. Dopiero w sytuacji, kiedy leki zawodzą stosowana jest fundoplastyka. Ten zabieg chirurgiczny poprawia funkcjonowanie dolnego zwieracza przełyku. Dopiero w skrajnych przypadkach, kiedy zmiany strukturalne nabłonka nie cofają się, chirurg wycina część przełyku. W przypadku wystąpienia zmian nowotworowych w przełyku stosowana jest ablacja, polegająca na niszczeniu patologicznych komórek z pomocą impulsu elektrycznego.
Czytaj więcej na temat refluksu na stronie http://www.controloccontrol.pl/
Masz swoją opinię na ten temat? Tu jest miejsce, gdzie możesz ją wyrazić! Pisz, komentuj i dyskutuj. Pamiętaj o tym, że nie będą tolerowane niecenzuralne wypowiedzi i wulgaryzmy.
