Cukrzyca typu 2 jest chorobą metaboliczną, czyli wynikającą z zaburzeń przemiany materii w organizmie. Czynnikami, które wpływają na rozwój cukrzycy typu 2 są otyłość, nadciśnienie tętnicze, spożywanie wysokokalorycznych i bogatych w węglowodany posiłków, palenie tytoniu, a także czynniki genetyczne. Leczenie tej choroby polega przede wszystkim na zmianie diety oraz stylu życia.
Cukrzyca - efekt złego trybu życia
Cukrzyca typu 2 jest chorobą, w której występuje problem insulinooporności. Wytwarzana przez trzustkę insulina należy do najważniejszych hormonów produkowanych przez nasz organizm. Jednym z jej zadań jest obniżanie poziomu glukozy we krwi. Jeśli trzustka wytwarza zbyt mało insuliny bądź receptory przestają być wrażliwe na insulinę, mamy do czynienia właśnie z cukrzycą typu 2. Podwyższony poziom glukozy we krwi na dłuższą metę jest bardzo niszczący dla organizmu. Skutkuje m.in. uszkodzeniem naczyń krwionośnych w kluczowych narządach, takich jak mózg, nerki, oko.
Im więcej glukozy wprowadzamy do organizmu, tym więcej insuliny wydziela trzustka. Jednak spożywając ciągle pokarmy o wysokim indeksie glikemicznym, czyli m.in. produkty zawierające cukier, białe pieczywo i inne produkty z białej mąki, napoje słodzone, soki, niektóre owoce, w organizmie zaczyna pojawiać się zbyt dużo insuliny. Z czasem organizm przyzwyczaja się do coraz wyższego poziomu hormonu i przestaje w ogóle na niego reagować. To jest właśnie insulinooporność. Schorzenie to prowadzi zresztą nie tylko do cukrzycy, ale także innych chorób, takich jak nadciśnienie, miażdżyca. Ciągła nadprodukcja insuliny odbija się ponadto negatywnie na trzustce. Narząd przestaje w końcu prawidłowo funkcjonować.
Leczenie cukrzycy typu 2
Osoba, u której zdiagnozowano cukrzycę, musi kategorycznie zmienić swój tryb życia - wprowadzić więcej aktywności fizycznej oraz zmodyfikować dietę. Gdy to nie wystarczy, lekarz zaleci leczenie farmakologiczne. Lekiem pierwszego wyboru jest metformina, o ile nie jest źle tolerowana przez pacjenta. Jeśli przez okres 3-6 miesięcy nie widać poprawy, lekarz doda do terapii drugi lek doustny, agonistę receptora GLP-1 lub insulinę bazalną, aby osiągnąć lub utrzymać docelowy poziom HbA1c. Wybór kolejnych leków jest zawsze dostosowany do pacjenta - należy wziąć pod uwagę skuteczność leków, objawy uboczne, wpływ na masę ciała czy ryzyko hipoglikemii.
Uwaga! Osoby chore na cukrzycę typu 2, u których zdiagnozowano problemy kardiologiczne, nie mogą przyjmować leków, które mają niekorzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy. Niezwykle istotną częścią terapii jest regularna kontrola poziomu cukru we krwi, wykonywana samodzielnie w domu przy pomocy glukometru.
Dieta przy cukrzycy typu 2
Diabetyk powinien odżywiać się naturalnie. O zdrowiu decyduje jednak nie tylko fakt, że dany pokarm jest naturalny, ale także jego indeks glikemiczny. Posiłki powinny składać się z produktów, które uwalniają glukozę do krwi powoli.
Są to m.in.:
- produkty pełnoziarniste
- warzywa
- kasze
- pieczywo razowe
- nabiał
- jaja
- tłuszcze nienasycone (roślinne - oliwa z oliwek, olej lniany i inne zdrowe oleje, siemię lniane, sezam, pestki dyni, orzechy)
Ważną zasadą jest regularność spożywanych posiłków. Optymalną liczbą są trzy posiłki dziennie. Najbardziej obfite powinno być śniadanie (jedzone między 7 a 9 rano). Kolejne posiłki należy jeść w odstępach 5-7-godzinnych, a ostatni nie powinien być spożywany później niż o godz. 20. Bardzo istotna jest też samodyscyplina - a mianowicie niepodjadanie między posiłkami. Przerwa w jedzeniu daje układowi pokarmowemu odpocząć.
Zaletą takiej diety jest nie tylko możliwość wyregulowania poziomu cukru, ale także stopniowa utrata wagi - otyłość stanowi jeden z głównych czynników sprzyjających cukrzycy i innym zaburzeniom metabolicznym. Z tego samego powodu należy wprowadzić do swej codzienności więcej aktywności fizycznej.
Masz swoją opinię na ten temat? Tu jest miejsce, gdzie możesz ją wyrazić! Pisz, komentuj i dyskutuj. Pamiętaj o tym, że nie będą tolerowane niecenzuralne wypowiedzi i wulgaryzmy.
